Categorie: meer tussen hemel en aarde

Edith en ik hebben een gesprek over mijn jeugd en de zwarte gaten in mijn geheugen.

Ze stelt voor om het eens te proberen met hypnose. Ik twijfel. Zou dat echt iets voor mij zijn? Lees verder Hypnose

Ik koop in opdracht van Han een doos met kaarsen. Laat in de middag besluit ik met mijn opdracht te beginnen. Alles wat ik doe, roept herinneringen en emoties op, het duurt een paar dagen voordat de herinneringen van vroeger ophouden. Opeens merk ik dat het vlammetje soms groter, soms kleiner wordt en ook van kleur verandert. Ook lijkt het of er een holle ruimte is. Als ik na het staren ergens anders naar kijk, zie ik het beeld van de kaars nabranden. Opeens komt het tot leven. Ook daar kan ik mee spelen. Het lijkt wel science fiction. Lees verder Hallucinaties

Han helpt mij met handoplegging, dat heet ook wel strijken of magnetiseren. Bram heeft me naar hem toegestuurd.

Ik stelde namelijk te veel vragen aan Bram, maar die moest dan lachen en zei: “Leuk geprobeerd Koos, maar bij mij lukt dat niet.”

Bram is op dat moment de enige met wie ik echt contact heb. Met andere mensen kan ik niet praten; ze begrijpen mij niet. Maar Bram wil me niet te veel informatie geven, want dan zou ik het niet kunnen verwerken. Dat doet hij voor en inderdaad zie ik wel zijn mond bewegen, maar ik hoor hem niet meer. Lees verder Lezen en bijzondere ervaringen

In gedachten verzonken sta ik in de kerk. Ik hoor steeds vaker dat ze vreemd praten, zou het Latijn zijn? Ik weet het echt niet. Zal ik het aan iemand vragen? Dan vinden ze mij misschien meteen dom, dus dat doe ik maar niet. Wanneer ik weer in de dienst zit, zit er naast me iemand die nog niet eerder is geweest. Hij is door een vrouw mee genomen die ik wel vaker heb gezien. Onder de dienst legt ze hem van alles uit, net als Edith bij mij deed. Er gaan weer mensen naar voren om te bidden met de voorganger en hij begint weer te brabbelen. Lees verder Bijbelstudie

Edith is weer op visite, ik zie aan haar dat er wat is.

“Ik ga naar de kerk”, zegt ze.

“Hoe bedoel je?”

“Heb je wel eens van Maasbach gehoord?”

“Nee dat heb ik niet” Lees verder Met Edith naar de kerk

Er zitten drie dames in onze groepstherapie. Eén daarvan is Olga, ze loopt op de gang naar mijn werken te kijken. Ze komt naar me toe en vraagt:

“Heb jij deze allemaal gemaakt?“ Lees verder Olga en de Heksenketel

Dinie is heel aardig tegen me:

“Jij hebt het”, zegt ze. “Ik hoop dat je volgende week hier weer bent en mee wil doen.”

Natuurlijk doe ik dat, ik vind het geweldig om mensen die verdwaald zijn weer op weg te helpen. Echt iets voor mij. Na twee keer heb ik een afspraak met Bram. Die is er niet over te spreken. Lees verder Van Dinie naar Bram terug naar Han

Mijn ervaringen over ecoline vertel ik aan mijn vriend Han. Hij raakt geboeid en vraagt of ik wat werken wil laten zien. Na een week ben ik weer bij hem en laat zien wat ik heb gemaakt, hij is er weg van en vraagt: Lees verder Han

Mijn oom Nico en mijn tante waren jaren bezig om een kind te krijgen. Het liep altijd op een miskraam uit. Oom Nico heeft toen bij toeval een magnetiseur ontmoet. Maar volgens mij bestaat toeval niet. Lees verder Magnetiseur Bram