Categorie: laaggeletterdheid

Ik ben in discotheek Palm Beach met wat vrienden. Er staan ook paar dames bij. Eén valt mij meteen op, maar ik zit zonder werk, ik heb geen opleiding en ik kan nauwelijks schrijven; ik ben een nul. Dan heb ik ook nog eens het gevoel dat ik mezelf aan het verliezen ben. Ik ben zo somber en ik weet niet waar het allemaal naartoe gaat. Word ik net als mijn vader, een beroepswerkloze? Dat is al helemaal geen goede basis voor een vriendin. Ik kan maar het beste plezier maken in de hoop dat ik deze gedachten kan onderdrukken.

ga verder

Ik hoor de schoolbel, als een haas ga ik naar de les voor handenarbeid, maar ik ben net te laat. Als ik de deur open doe, slaat de leraar de deur weer met een klap voor mijn neus dicht. Ik klop netjes op de deur en doe hem nog een keer open. Dan gooit hij een hamer naar me toe, die ik nog net kan ontwijken.

GA verder

Alleen loop ik door de straten. Ik ga maar eens naar de andere kant van de wijk waar ik nog nooit ben geweest. Een knul met heel bond haar vraagt: “Wat moet dat hier?”

Ik kijk hem aan en laat hem gelijk weten dat ik niet onder de indruk ben. Hij ziet het wel en zegt: “Waar woon je?”

GA verder

Voordat ik lenzen had, droeg ik een bril. Zoals mijn lief later zei: het heten niet voor niets contactlenzen; je maakt er makkelijker contact mee dan met een bril. Dus in de pauze droeg ik geen bril. Daarom begrijp ik nu schaamte voor laaggeletterdheid.

Ga verder

 Daar staat ze, nog nooit heb ik 
 van z’n schoonheid durven dromen
 Hoe kan ik in jouw buurt komen.
 Langzaam kwam ik dichter bij,
 Maar daar aangekomen
 Is het gestuntel gekomen, er kwamen
 Steeds meer gevoelens vrij.
 En voor ik het wist was jij al weer voorbij
 Tot mijn verbazing ben je toch weer gekomen
 Tot in het diepste van mijn dromen
 Waar verdriet, eenzaamheid en duisternis is
 Verdreef jij het met jouw licht
 Ik wist niet dat het kon, 
 maar ik hou van jou, jij bent de zon
  
 Koos Vervoort 
 Februari 2019 

 Ik liep met een groot geheim
 En voelde me beklemd
  
 Er kwamen ook angst en schaamte bij
 Zo gingen er jaren voorbij 
  
 Totdat er aandacht aan werd gegeven
 en ik onder druk naar een taalcursus ben gedreven
  
 Waar ik opnieuw stoeide met letters en lezen
 Zo begon mijn nieuwe leven
  
 Ik speel toneel, zing en ga dansend door het leven
 Die vrijheid wil ik graag aan twee en een half miljoen Nederlanders doorgeven
  
 Zij hebben nog steeds moeite met lezen en schrijven
 Kom, doe er wat aan want het hoeft niet zo te blijven
  
 Kijk en luister maar naar mij 
 Ik ben vrij
  
 Koos Vervoort  Januari 2019 

Ik reis als taalambassadeur al meer dan 15 jaar door het hele land. Toch ben ik telkens verbaasd hoe geletterden over mensen met een taalprobleem denken. We worden meestal niet voor vol aangezien. Zo zijn er ook mensen in de politiek die roepen: ‘Het moet in jip-en-janneketaal.’

Kijk verder

“Ik ga voor de kleine oplagen van heel speciale boeken; voor mensen die graag een eigen boek willen uitbrengen, maar niet weten waar ze moeten beginnen.”

Ga verder

Het is al een paar maanden geleden dat Edith ontdekt heeft dat ik heel slecht ben met lezen en schrijven. Tot nu toe heb ik de boot goed af kunnen houden.

ga verder

Koos zit achter zijn bureau en lacht naar me. Zijn armen in de lucht gestoken alsof hij een wereldrecord heeft verbroken. Het is de hete zomer van 2016 en ik ben net thuisgekomen na een dag verbouwen aan mijn nieuwe werkruimte.

kijk verder