Ik ben vlak bij school als ik een jongen tegenkom. “Ha, ik ben Wim. Woon je hier in de buurt?”
“Ik woon hier vijf minuten vandaan en ik zit hier op school.”
“Op welke school zit jij dan?”
“Waar die drie scholen naast elkaar staan.”
“De blo bedoel je?”
GA verderEr verdwijnt van alles in ons huis. Gisteren was ik nog een nieuwe sok kwijt. Ik denk dat het de spoken zijn. Daarom vraag ik zomaar: “Wie heeft mijn sok heeft geleend? Mag ik hem terug?”
ga verderMijn wereld is blauw. Als ik mijn hoofd naar links of naar rechts draai: het is blauw. Dat blauw een kleur is en dat die zo heet, weet ik nog niet. Soms ben ik er even, om daarna toch weer in slaap te vallen.
Ga verderIk ben met mijn moeder onderweg naar de kleuterschool. Als de deuren opengaan wil iedereen tegelijk naar binnen. Mijn moeder wacht tot ze allemaal binnen zijn. Er komt een dame op ons af en geeft mijn moeder een hand en ik krijg nog een aai over mijn bol. Ik hoor een hoop huilende kinderen op de gang. De juffrouw gaat eropaf. Mijn moeder zegt: “Jij gaat niet janken hoor, anders krijg je een reden om te janken.”
ga verderMa heeft mijn rapport voorgelezen: ik moet me beter concentreren en voor de rest gaat het goed. Henk vraagt of ik met mijn rapport al de familie langs ben geweest. Wel bij opa en oma en tante Cor. Van mijn vaders kant wil de rest niets te maken hebben met ons. Zij vinden ons ook al armoedzaaiers.
ga verderNa het eten is ma op visite bij oma en opa. Dat biedt kansen om buiten te spelen. We spelen bordjesbal, dit keer ben ik de sigaar. Snel rennen de kinderen een kant op, ik moet ze af zien te gooien. Als ze op een putdeksel staan, zijn ze vrij.
ga verderHet is avond als ik nog even naar ma ga. Als ik aanbel gaat de deur meteen open. Ma vraagt: “Wil jij even snel naar de overkant lopen en een pakje tabak voor me halen met vloei? Snel, voor er iemand anders komt!”
ga verderMijn vader woont in een verzorgingstehuis, omdat hij en zijn vriendin Nel Alzheimer hebben. Vooral Nel is behoorlijk in de war en kan niet meer alleen naar buiten.
ga verderTussen mij en Edith gaat het steeds beter. Als ze weer eens bij mij is zegt ze: “Het spijt me, maar ik kom niet bij jou wonen. Dus moet jij maar bij mij komen wonen.” Ze vindt het huis en de omgeving deprimerend.
ga verderHet is tropisch warm buiten. Ik vraag aan ma of ik mag zwemmen.
“Er is onweer op komst, je kunt de hele week nog gaan zwemmen.”
GA verder