“Wat heb je nog meer beleefd?” vraagt Peter, na mijn verhaal over de snoepwinkel.
“Soms droom ik zo echt, dat ik niet door heb dat ik droom.
Verder lezen Peter vraagt me het hemd van mijn lijfAuteur: admin
Machteloos
Peter kan geen genoeg van mijn verhalen krijgen en vraagt: “Heb jij ook nare voorspellende dromen gehad?”
“Ja, maar ik kan je vertellen dat het geen pretje is, vooral niet als je in een soort van timelooping zit.”
“Wat bedoel je met een timelooping?”
“Nou, Peter daar vraag je me wat. Ook al is het lang geleden, ik heb er nog steeds last van. Als je belooft dat het tussen ons blijft, wil ik je er wel een verhaal over vertellen.”
Verder lezen MachteloosGestrand
Wanneer Peter op bezoek is praten we over van alles van het leven, en ook over dromen. Ik vertel hem dat ik veel verschillende dromen en ervaringen heb. Ik geloof ook dat dromen veel meer doen. We worden op een bepaalde manier onderricht, net als op school. Alleen vergeet je het als je weer wakker wordt. Wat heb je gedroomd, en was het wel een droom? Ik ben er van kleins af aan al mee bezig. Soms heb ik het gevoel dat ik dicht bij ontknopingen zit. Ook Peter heeft er ervaring mee en hij vraagt of ik hem voorbeelden kan geven. Ik vertel hem hoe ik uittredingen ervaar.
Verder lezen GestrandKoos gaat solo
Door toneel te spelen heb ik veel meer moed gekregen. Ik weet nog goed hoe we zingend het toneel opkwamen. De mensen vonden het fantastisch. Ik vraag Marijn of ik niet te oud ben om nog te beginnen met zingen.
Verder lezen Koos gaat soloWaar ben ik?
Ik was razend enthousiast op mijn zoektocht naar verlichting door meditatie. Dat was ook mijn valkuil. Ik kwam mezelf tegen, wat mooi was, maar het deed ook zeer. Het heeft lang geduurd voor ik het weer oppakte. Meer dan twee jaar heb ik er over gedaan. Meditatie heeft me geholpen met slapen, maar het is ook zeer confronterend, je kan er flink mee op je smoel vallen. Je krijgt bijzondere ervaringen. Het is net of je naar een fantasiefilm zit te kijken, alleen zit je zelf erin. Soms kom je iets tegen wat je minder leuk vindt. Zoals het feit dat ik een behoorlijk ego heb, dat zag ik even niet aankomen. Gelukkig heb ik de veerkracht om het weer op te pakken.
Verder lezen Waar ben ik?Alles kan
Edith vertelt me dat wij een zoon hebben in de spirituele wereld.
“Hoe weet jij dat?”
“Ik zie hem bij je staan, hij legt zijn hand op je schouder.”
Verder lezen Alles kanVoor het eerst naar het zwembad
Het sportfondsenbad is overdekt en doordrongen van chloor
De bekers, medailles en vaandels, ze staan in grote vitrinekasten
Ik wil zwemmen en loop snel door
Naar de kleedruimte waar mijn spullen maar net in de lockers pasten
Verder lezen Voor het eerst naar het zwembadDe kracht van mijn handen
Het is middag als ik in het bos loop met Katrien. Ik vind het niet gek dat ze eigenlijk al een paar maanden dood is en toch hier naast me loopt. We kijken elkaar aan, Katrien begint te kwispelen en daagt me uit om haar achterna te komen. Ik zet de achtervolging in, maar ik kan haar niet bijhouden op twee benen. Dan moet ik het maar proberen op handen en voeten. Mijn benen zijn veel langer dan mijn armen en mijn knieën zitten in de weg, dus ga ik wijder lopen. Het is ongelofelijk maar het lukt, ik ben veranderd in een hond! Met een verbaasde blik kijkt ze me aan, ze zet een tandje bij. Ik doe mijn best om haar bij te houden. Nu rennen we naast elkaar. Het geluk vliegt door mijn lichaam. We praten op een telepathische niveau, als of we nooit anders gedaan hebben.
Verder lezen De kracht van mijn handenDe reis
Maya van de Stichting Lezen en Schrijven heeft me gevraagd om aan een onderzoek van de RET mee te doen. Ze willen weten of reizen met de metro begrijpelijker kan worden voor laaggeletterden. Vandaag ga ik met Maya en een studente op reis. Ik ben best wel zenuwachtig, want hoe kijkt die studente tegen mij aan als voormalig laaggeletterde? Daar komt bij dat ik het niet fijn vind om met het openbaar vervoer te reizen, juist omdat er nog teveel onduidelijk is. Sommige trajecten ken ik uit mijn hoofd, maar meestal vraag ik aan een medereiziger of ik wel in de goede trein of metro zit.
Verder lezen De reisOnweer
Er is onweer op komst, de lucht wordt donkerder en donder en bliksem komen steeds dichterbij. Ik voel de luchtdruk van de donderslagen op mijn borstkast. Ik kijk naar beneden en daar is ze, mijn lieve vriendin Katrien. Met iedere knal krimpt ze ineen ze kijkt me aan met haar vragende ogen.
Verder lezen Onweer